ผู้เขียน หัวข้อ: นิตยสาร สกุลไทย : สุขที่ใจรัก  (อ่าน 126 ครั้ง)

0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้

ออฟไลน์ DJ แก้มยุ้ย

  • เร้าใจ...นิสัยดี
  • Administrator
  • หนึ่งในเซียนโพสต์แห่งบ้านเพลงเก่า
  • *****
  • กระทู้: 151
  • Karma: +0/-0
นิตยสาร สกุลไทย : สุขที่ใจรัก
« เมื่อ: เมษายน 29, 2007, 03:00:55 AM »
cheer cheer


----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
oldsonghome.com รวมพลคนรักเพลงเก่า
โดย  อรุณี
ฉบับที่ 2727 ปีที่  53 ประจำวัน  อังคาร ที่  23 มกราคม  2550

 
oldsonghome.com
รวมพลคนรักเพลงเก่า


      คุณเคยเป็นแบบนี้ไหม เวลาที่ได้ยินเพลงเก่าๆบางเพลงแล้วมักจะนึกย้อนถึงเรื่องราวในอดีต ไม่ว่าจะเป็นเรื่องดีหรือร้าย ไม่ว่าจะเป็นตอนที่มีความสุขหรือทุกข์ เพียงแค่ได้ยินเสียงร้องอันคุ้นหู ความทรงจำที่เก็บไว้ก็พร้อมจะลุกขึ้นมาโลดแล่นฉายซ้ำอยู่ในสมองของคุณทันที

         ถ้าไม่เคยและอยากจะย้อนอดีตแบบนี้บ้าง ลองคลิกเข้าไปที่ www.oldsonghome.com เว็บไซต์นี้เขารวบรวมเพลงเก่าเอาไว้ถึง ๒,๐๐๐ กว่าเพลงเชียวค่ะ และที่น่าสนใจไม่แพ้เรื่องของเพลงนั่นก็คือ บุคคลที่อยู่เบื้องหลังทุกคนต่างมีงานประจำกันอยู่แล้วทั้งนั้น แต่ที่พวกเขาสละเวลามาร่วมกันทำเว็บไซต์ดังกล่าวก็เพราะใจรัก ทั้งยังไม่เคยคิดหวังผลตอบแทนใดๆในทางธุรกิจเลย

        สำหรับทีมงานบ้านเพลงเก่าที่มาร่วมบอกเล่าที่มาประกอบด้วยสองสาวคือ คุณมอลลี่ ฝ่ายศิลป์ ผู้รับผิดชอบการออกแบบตกแต่งเว็บและยังทำหน้าที่ประชาสัมพันธ์ของเว็บ คุณดา (Irada) ดูแลฝ่ายสมาชิกสัมพันธ์และการจัดกิจกรรมพบปะสังสรรค์ต่างๆ และหนึ่งหนุ่มคือ คุณเจ ผู้ก่อตั้งเว็บบ้านเพลงเก่า แต่เนื่องจากขณะนี้เขาอาศัยอยู่ต่างประเทศ ดังนั้น การสนทนาของเราจึงมีทั้งการนัดสัมภาษณ์และใช้อี-เมลเป็นสื่อกลาง และเพื่อไม่ให้ผู้อ่านเกิดความสับสน ผู้เขียนจึงขอนำข้อมูลทั้งหมดมารวมเข้าด้วยกัน เพื่อให้เหมือนกับทุกคนได้มานั่งคุยโดยพร้อมหน้ากัน


        คุณเจ : จุดเริ่มต้นของเว็บนี้ มีคีย์เวิร์ดอยู่ ๒ คำครับคือ เหงาและคิดถึงบ้าน ซึ่งเวลาที่เกิดอารมณ์แบบนี้ผมจะชอบฟังเพลง ตอนที่ไปจากเมืองไทย ผมมีแผ่นซีดีเพลงติดไปด้วยพอสมควรจึงมักจะหยิบมาฟัง ฟังไปภาพในอดีตก็ผุดขึ้นมาเรื่อยๆทั้งสุขทั้งเศร้า มีครบทุกรสชาติอยู่ในเพลงเลยครับ ทีนี้ผมก็เกิดความสงสัยว่า คนอื่นจะเป็นเหมือนเราหรือเปล่าเลยลองเอาเพลงที่มีอยู่มาแชร์ให้เพื่อนๆฟังทางอินเทอร์เน็ต จนกระทั่งคิดจะทำเว็บขึ้นมา ตอนนั้นบอกตามตรงว่า ผมไม่มีความรู้อะไรเกี่ยวกับการทำเว็บเลย อาศัยอ่านหนังสือหนึ่งคืนเต็มๆ แล้วก็ลงมือทำ ใช้ชื่อว่าบ้านเพลงเก่าหรือภาษาอังกฤษว่า oldsonghome เพราะอยากให้เป็นอะไรที่เล็กๆ และดูอบอุ่น

         พอทำเสร็จโหลดเว็บขึ้นไปแล้ว ผมก็ประชาสัมพันธ์เล็กน้อยผ่านสื่อเว็บบอร์ดดังๆ เช่น mthai และ sanook หลังจากนั้นก็มานั่งลุ้นว่าจะมีคนเข้ามาดูกี่คน วันแรกมีประมาณ ๒๐ คน ได้แล้วเว็บก็ล่ม เพราะผมไม่รู้ว่าเขามีการจำกัดข้อมูล (bandwidth) ไว้ด้วยก็เลยตั้งต้นใหม่ อ่านหนังสือค้นข้อมูลปรับแก้ไปเรื่อยๆ พอมีคนเข้ามาถึงหลักร้อยนี่เฮเลยครับ ดีใจว่ามีคนสนใจเว็บไซต์เราเหมือนกัน จากที่คิดว่าจะทำเอาสนุก เบื่อเมื่อไหร่ก็เลิก จนถึงตอนนี้จะห้าปีแล้วยังไม่เลิกเลย เพราะได้มอลลี่ พี่ดา เจ้าชายน้อยและเพื่อนๆอีกหลายคนมาช่วยทำด้วยเลยเป็นแรงสนับสนุนให้ทำต่อมา
     

        คุณมอลลี่ : งานจริงๆ ลี่เป็นฟรีแลนซ์รับทำกราฟฟิคดีไซน์ค่ะ แต่ที่มาทำเว็บนี้เพราะมีวันหนึ่งท่องเว็บพันธุ์ทิพย์ดอทคอมแล้วมีคนถามในกระทู้ว่า อยากฟังเพลงเก่าไปที่ไหน? ก็มีคนตอบว่า oldsonghome.cjb.net เมื่อก่อนยังไม่ได้เป็น oldsonghome.com ตอนนั้นเป็นเว็บไซต์แบบมีหน้าเดียวแล้วลิงค์เข้าโฮสต์ที่เก็บเพลงแบบให้ฟรี พอคลิกเข้าไปก็เห็นมีเพลงเก่าประมาณ ๒๐ เพลง ลี่คลิกฟังเพลง "กว่าจะรัก" ของ XYZ แล้วขนลุกเลยนะ เพราะความทรงจำในอดีตสมัยเป็นนักเรียนมันย้อนกลับมา เลยลองส่งอี-เมลไปหาเจเสนอตัวเลยว่า ชอบเว็บคุณมาก เอามั้ยเราจะช่วยคุณทำเว็บให้สวยกว่านี้ เขาก็ตอบกลับมาว่า ยินดี ลี่เลยชวนพี่ดาซึ่งชอบเพลงเก่าเหมือนกันมาช่วยกันทำ แต่กับเจเราไม่เคยเจอกันนะคะ จะใช้วิธีส่งอี-เมลกับ msn โต้ตอบกันอย่างเดียว ตอนนั้นอดหลับอดนอนทำกันอยู่อาทิตย์หนึ่ง รื้อใหม่หมด ลี่มีอะไรให้พี่ดาช่วย พี่ดาก็ทำได้หมด ทั้งหาปกเทป ทำเพลง อัพเพลงขึ้นเว็บ เชื่อมั้ยจากคนที่ไม่รู้อะไรเลย ตอนนี้พี่ดาเป็นเซียนคอมพิวเตอร์ไปแล้ว และยังมีเจ้าชายน้อยซึ่งเป็นเว็บมาสเตอร์ของเว็บไซต์ jarunee.net มาช่วยดูแลด้านเว็บบอร์ดด้วยอีกคน

         พอทำเสร็จก็คุยกันว่า เว็บคงจะเจ๋งมากถ้าเราได้สัมภาษณ์ศิลปินจริงๆ เพราะที่ผ่านมาหลายคนที่ทำเว็บเพลงออนไลน์ เขาไม่เคยตามตัวศิลปินคนไหนมาสัมภาษณ์ได้ ถ้าเราทำได้ต้องดังแน่ๆ เลยชวนพี่ดามาทำเพื่อจะเซอร์ไพร้ซ์เจ เราเลือกสัมภาษณ์วงฟรีเบิร์ดส เพราะชอบมาตั้งแต่เด็กแล้ว


          คุณดา : ลี่เขาไปเสิร์ชในอินเทอร์เน็ตเจอที่อยู่ของพี่ประวิทย์ ฟรีเบิร์ดส เลยโทร.นัดกัน ๓ ครั้งกว่าจะได้ พี่เขาก็คุยด้วยดีค่ะ แต่มันมีเหตุให้ต้องเลื่อนไปหลายครั้งจนเราท้อ คิดว่าถ้ายังไม่ได้อีกจะเลิกแล้ว ปรากฏว่านัดครั้งสุดท้ายเขามีเวลาให้ครึ่งชั่วโมง เราสองคนก็รีบไปกันใหญ่ สุดท้ายถึงได้เจอกัน หลังจากนั้นยังได้ไปสัมภาษณ์วงชาตรี คีรีบูน และวงสิชลด้วย

         แต่กว่าจะมารวมตัวกันได้อย่างสวยงามอย่างนี้ก็มีปัญหาให้ต้องตามแก้ไขมากมาย ทั้งที่เป็นปัญหาส่วนตัวของแต่ละคนและปัญหาที่เกี่ยวกับตัวเว็บไซต์เอง  

       คุณมอลลี่ : ตอนที่บ้าทำเว็บ วิ่งไปสัมภาษณ์ ทำทุกอย่างเหนื่อยมาก แม่ก็ถามว่าทำแล้วได้อะไร ในเมื่อไม่ได้เงิน ทำไมไม่ไปทำมาหากินอย่างอื่น พอวันที่เราจัดมีทติ้งเพื่อหารายได้มาใช้ในการเช่าโฮสต์ เดี๋ยวตรงนี้จะให้เจเล่านะคะ วันนั้นลี่ก็ขึ้นไปพูดบนเวทีว่า แม่กับป๊าเคยถามใช่มั้ยว่าลี่ทำเว็บเพื่ออะไร เนี่ยวันนี้มีพี่ศิลปินมาช่วยเป็นคำตอบให้แม่แล้วนะว่าลี่ทำเพื่ออะไร ทุกคนก็ปรบมือให้ เขาสองคนก็ยืด ยิ้มดีใจใหญ่ แต่ว่าของพี่ดากลับยังต้องแอบทำอยู่จนถึงเดี๋ยวนี้      

    คุณดา : คือที่บ้านทำธุรกิจค่ะ ซึ่งในเมื่อเรายังต้องดิ้นรนอยู่ ในความคิดของพ่อแม่เขาก็คงไม่เข้าใจว่าเราจะเอาเวลาไปทำอย่างอื่นทำไม แต่ด้วยความรักและมีความสุขที่จะทำ ดิฉันเลยยังทำอยู่ แต่ต้องแอบๆ ทำตอนกลางคืนตอนที่คนอื่นหลับกันหมดแล้ว ซึ่งก็ดีค่ะ เพราะเจเขาอยู่ต่างประเทศ เวลาจะกลับกันกับเมืองไทย เพราะฉะนั้นเวลาที่เราจะคุยปรึกษากันได้ก็คือ ตอนกลางคืน บางทีทำถึงตีห้า เช้าก็ต้องตื่นไปทำงานแล้ว แต่เราก็ยอมเพราะว่าชอบจริงๆ

         คุณเจ : อุปสรรคใหญ่จริงๆ เกี่ยวกับเว็บคงจะเป็นเรื่องโฮสต์ที่เก็บเพลงซึ่งเราต้องการอย่างมหาศาลเพื่อที่จะรองรับจำนวนเพลงออนไลน์หลายพันเพลงให้ได้ สมัยก่อนเราเก็บเพลงไว้ที่โฮสต์ของเพื่อนมอลลี่ เขาให้ใช้ฟรีเพราะว่าชอบเพลงเก่าเหมือนกันและเขาเห็นความตั้งใจจริงของเรา แต่ตอนหลังมีปัญหาว่าเขาไม่สามารถให้เราใช้พื้นที่ได้แล้ว ซึ่งใจผมตอนนั้นคิดจะเลิกแล้วครับ แต่พี่ๆน้องๆในเว็บเขาเสียดายไม่อยากให้เลิกเลยเสนอให้จัดมีทติ้ง ทำเสื้อที่ระลึกออกขาย ได้เงินมาสองหมื่นกว่าบาท แต่เงินแค่นี้เช่าโฮสต์ปีเดียวก็หมดแล้วครับ แล้วปีต่อๆ ไปจะทำยังไงเพราะว่าเราไม่รับค่าโฆษณาเลย        

   คุณมอลลี่ : เราต้องการให้คนอื่นรู้ว่าเป็นเว็บที่ทำด้วยใจรักจริงๆ ค่ะ ไม่ได้มีเรื่องของธุรกิจเข้ามาเกี่ยวข้องเลย แต่เราก็ไม่รู้จะอธิบายอย่างไรให้รู้ว่า เรื่องค่าใช้จ่ายมันก็ยังต้องมีอยู่ ตอนที่ไปจดทะเบียนเป็นดอทคอมจะเสียค่าใช้จ่ายปีละ ๕๐๐ บาท ซึ่งเราจะออกกันเอง แต่ถ้าต้องเสียเป็นหมื่นเลยคิดจะจัดมีทติ้ง โดยขอความร่วมมือจากศิลปินที่เราเคยไปสัมภาษณ์ ซึ่งเขาก็ยินดีมาช่วยฟรี ทั้งวงชาตรี แกรนด์เอ็กซ์ วงพาวเวอร์แบนด์มากันหมด คือตอนที่เริ่มทำเว็บ ลี่เคยบอกเจว่า วันหนึ่งเราอาจจะมีคอนเสิร์ตบ้านเพลงเก่าก็ได้นะ เขาก็บอก...ฝันไปเหอะ เพราะเว็บเราเล็กมาก จนกระทั่งวันที่เราจัดมีทติ้งมีศิลปินมาช่วยก็บอกเขาว่า ฝันเราเป็นจริงแล้วโว้ย (หัวเราะ) ตอนนั้นดีใจมากเพราะถือเป็นการต่อลมหายใจให้กับเว็บเราจริงๆ เพราะเจถึงกับเคยประกาศที่จะปิดเว็บเลย เนื่องจากมีปัญหาเรื่องคนแอบมาโหลดเพลงในเว็บ ทั้งที่ของเราเป็นการฟังเพลงออนไลน์ แต่ก็จะมีคนที่เก่งคอมพิวเตอร์บางคนใช้เทคนิคบางอย่างในการดึงเพลงของเราไปหมด แล้วการโหลดเพลงแบบนี้ถ้าทำพร้อมกันสิบคน เซิร์ฟเวอร์จะทำงานหนักมากจนอาจจะเจ๊งไปเลยก็ได้ เจเขาเลยโกรธมาก แต่พอเราประกาศบอกไปในเว็บ คนก็ไม่ค่อยโหลดกันแล้ว

         คุณเจ : ตอนนั้นเหนื่อยครับ เหนื่อยทั้งกายเหนื่อยทั้งใจ แต่ก็คิดว่าจะกัดฟันทำจนถึงวินาทีสุดท้าย ในที่สุดปาฏิหาริย์ก็เกิดขึ้นครับ มีอัศวินม้าขาวคือ คุณณัฐไชย ทับทิมทอง จาก standhost.com ได้ยื่นมือเข้ามาช่วยโดยการให้พื้นที่เก็บเพลง โดยไม่ต้องเสียค่าใช้จ่ายใดๆ ทั้งสิ้นซึ่งถ้าเป็นแบบนี้ต่อไป ปัญหาเรื่องอื่น ผมว่าเล็กน้อยไปเลยครับ

        คุณมอลลี่ : พอเป็นอย่างนั้น เงินที่ได้จากการจัดมีทติ้งก็คิดกันว่าจะมาใช้ปรับปรุงระบบการฟังเพลงออนไลน์ให้มีประสิทธิภาพมากขึ้น แต่ก็มีเถียงกันนะคะ เพราะเจเขาเสียดายว่า กว่าจะหาเงินมาได้นั้นลำบากยากเย็น เก็บไว้ใช้เวลาฉุกเฉินดีกว่า ลี่ก็บอกไม่ได้ เลยเถียงกันใหญ่ ทะเลาะในอินเทอร์เน็ตจนโกรธไม่พูดกันเลย ก็มีพี่ดานี่แหละเป็นกรรมการคอยไกล่เกลี่ยให้ทุกครั้ง

         คุณดา : เราก็ต้องพยายามหาทางแกล้งพูดกับคนนั้นคนนี้ให้เขาเข้ามาพูดรวมกลุ่มกัน

คุณมอลลี่ : แต่ก็โกรธกันไม่นานค่ะ เพราะเราเป็นเพื่อนที่สนิทและสู้ด้วยกันมานาน สุดท้ายยอมจ้างโปรแกรมเมอร์มาเขียนโปรแกรมให้เป็นหมื่นเลย เรียกว่าจ่ายเงินทั้งน้ำตา (หัวเราะ) แต่ก็ออกมาสุดยอด จากที่ฟังได้ทีละเพลง เราสามารถเก็บลิสต์ได้เป็นร้อย ทันสมัยเหมือนเว็บทั่วไปเลย

         คุณดา : ส่วนสมาชิกจากตอนแรกที่ไม่ค่อยมีใครยอมมาเจอกัน หลังจากมีทติ้ง หลายคนเริ่มกล้าที่จะนัดเจอกันจนกลายเป็นเพื่อนสนิทกันอีกกลุ่มไปแล้ว

หลังจากผ่านบททดสอบอันหนักหน่วง ก็มีสิ่งดีๆ เกิดขึ้นตามมา

        คุณดา : เรื่องนี้เกิดกับจุ๋มซึ่งเป็นทีมงานบ้านเพลงเก่าอีกคนหนึ่งค่ะ แต่เขาจะไม่ค่อยมีเวลามาทำเว็บเป็นรูปธรรมแบบพวกเรา แต่เวลาไปสัมภาษณ์ เขาจะอาสาขับรถให้ตลอด ไกลแค่ไหนก็พาไป ครั้งหนึ่งเราไปสัมภาษณ์สมาชิกวงชาตรี ซึ่งทุกคนมีแฟนหมดแล้ว ยกเว้นพี่ยุ่น (ประยูร เมธีธรรมนาถ) คนเดียวที่ยังไม่ได้แต่งงาน ลี่เขาก็เลยเป็นแม่สื่อให้     

        คุณมอลลี่ : เราเชียร์มากค่ะ จนเขาเริ่มคบกันมาได้ปีกว่าก็แจกการ์ดแต่งงาน ดูสิมันเหมือนกับว่าเขารอกันอยู่นะ เพราะต่างอยู่กันคนละที่ แต่เขาก็ยังมาเจอกันจนได้ หรืออีกครั้งมีผู้ชายคนหนึ่งเขียนอี-เมลมาว่าเขากำลังหาเพลงจะให้เป็นของขวัญวันเกิดภรรยา แต่ว่าหายากมาก เราเลยช่วยหาให้และเขาก็เขียนมาขอบคุณ คือเราจะดีใจเวลาที่มีคนเขียนอี-เมลมาบอกเล่าความรู้สึก บางคนบอกว่าเหมือนเราย้อนเวลากลับไปอดีตให้เขา บางคนก็บอกว่าฟังเพลงนี้แล้วคิดถึงพ่อก่อนที่ท่านจะเสียชีวิต เพลงนี้คือวามทรงจำของเขา เราก็เลยรู้สึกว่า นี่แหละคือสิ่งที่มีค่าที่แม้แต่เงินยังซื้อไม่ได้ ความสุขของเขาเป็นกำลังใจให้กับพวกเราและยังเป็นความภูมิใจว่า ชีวิตเราคนเดียวสามารถทำให้คนอื่นอีกหลายๆ คนมีความสุข เพราะฉะนั้นถ้าอยากขอเพลงอะไรบอกมา แต่มีข้อแม้อย่างเดียวว่า ต้องบอกว่าฟังเพลงนี้แล้วคิดถึงอะไรในอดีต ถ้าบอกมาลี่กับเพื่อนๆ จะบ้าหามาให้เลย (หัวเราะ)

         คุณดา : ปัจจุบันเว็บไซต์ก็ดำเนินไปได้ราบรื่นดีค่ะ มีคนเข้ามาฟังอยู่เรื่อยๆ ตอนนี้เรามีกิจกรรมเพิ่มขึ้น อย่างปีที่แล้วคิดกันว่าในเมื่อเป็นบ้านเพลงเก่า เราลองให้คนร้องเพลงเอามาลงในเว็บดีมั้ย เหมือนการประกวดร้องเพลง แต่จุดประสงค์เพื่อสร้างความสัมพันธ์ระหว่างสมาชิก แต่ปรากฏว่าไม่มีคนส่งเข้ามาเลย (หัวเราะ)

        คุณมอลลี่ : ทีมงานเลยต้องเป็นหน้าม้าส่งกันเข้ามา แบบเสียงใครน้า แต่ที่จริงก็เสียงลี่หรือไม่ก็พี่ดานั่นแหละ แต่ว่าเพราะนะคะ (หัวเราะ) พอปีที่ ๒ ก็เริ่มมีคนส่งไฟล์เข้ามา แล้วเราจะมีการให้รางวัลมอบเกียรติบัตรด้วยว่าคุณเป็นนักร้องออนไลน์ดีเด่นของบ้านเพลงเก่า ซึ่งเราได้เชิญพี่ป้อมกับพี่ยุ่นวงชาตรี และพี่เปี๊ยกวงสิชลมาเป็นกรรมการให้คะแนนด้วย     

   แล้วต่อไปข้างหน้า พวกเขามีแผนการอะไรกันบ้าง?

         คุณเจ : อันนี้ตอบยากที่สุดครับ เพราะคงต้องดูเสถียรภาพของเว็บว่าจะไปได้แค่ไหน ถ้า standhost ให้การสนับสนุนมีที่ให้และผมมีเวลามากพอ ผมก็จะทำต่อไปเรื่อยๆ ผมไม่อยากให้เว็บบ้านเพลงเก่าเป็นแค่เว็บฟังเพลงออนไลน์เท่านั้น แต่อยากให้เว็บนี้เป็นแหล่งรวบรวมทุกอย่างเกี่ยวกับเพลงเก่า เป็นเหมือนบ้านหลังใหญ่ที่มีทั้งความบันเทิงและความรู้ควบคู่กันไปครับ


« แก้ไขครั้งสุดท้าย: เมษายน 29, 2007, 06:45:15 AM โดย DJ แก้มยุ้ย »