ตอนที่ 5 - มหัศจรรย์แห่งรัก

[Irada]

1

หลังจากผมได้รับอีเมล์ฉบับนี้จากเธอ ทำให้ผมคิดว่า คนอะไรก็ไม่รู้ อยู่ๆก็จะมาทำโน่นทำนี่ให้ สงสัยแกคงจะร้อนวิชามาก แต่เอาเถอะ ไหนๆก็ไหนๆ แล้ว เธอเสนอไมตรีมาขนาดนี้ ผมก็ต้องรับสิครับ ที่สำคัญผมคงทำเว็บอย่างเธอไม่เป็นแน่ๆ

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

สวัสดีครับ คุณลี่

        ขอบคุณนะครับสำหรับอีเมล์ และสำหรับน้ำใจที่หยิบยื่นให้ผม ทั้งๆ ที่เรารู้จักกันผ่านแค่ตัวหนังสือ ผมเองก็บอกแล้วว่าทำอะไรกะเค้าก็ไม่ค่อยจะเป็น ยิ่งพวกงานศิลปะ เว็บไซต์ด้วยแล้ว ยิ่งไปกันใหญ่ เพราะฉะนั้นผมยินดีเป็นอย่างยิ่งครับ ที่จะให้คุณลี่มาบูรณะปฏิสังขรณ์เว็บของผม ให้มันน่าดูน่าชมมากยิ่งขึ้น

        ที่คุณลี่ถามผมเรื่อง server คงจะไม่ใช่ง่ายๆ ขนาดนั้นหรอกครับ เพราะมันมีข้อจำกัดหลายอย่างครับ ผมเองคงต้องมองหาไปเรื่อยๆ  และก็คงต้องลบเพลงออกจาก server แบบนี้เรื่อยไป  ก็คงเข้าตำราที่ว่า ของฟรีดีดี มีที่ไหน  เอ๊ะ เห็นคุณลี่บอกผมว่าคุณลี่ใช้เว็บบอร์ดอยู่  อย่างนี้ก็หมายความว่า คุณเป็นเว็บมาสเตอร์อยู่สิครับ เว็บไหนนะ ผมจะได้เข้าไปดูบ้าง เผื่อจะได้เป็นเพื่อนบ้านกัน

        ผมตลกคุณจัง อยากขอเพลงแต่ไม่รู้จะขอเพลงอะไร ผมก็คงไม่รู้จะให้ยังไงเหมือนกันครับ นี่ถ้ามีเพลง "ไม่รู้" หรือ เพลง "อะไรดี" ผมคงจะอัพให้คุณแล้วล่ะครับ ^_^

        ผมอ่านอีเมล์ของคุณแล้ว ผมเข้าใจเพื่อนคุณนะครับ สำหรับผม การตัดสินใจที่จะใช้ชีวิตอยู่กับใครซักคน ไม่ใช่เรื่องง่ายๆ เลยครับ คงต้องอาศัยอะไรหลายๆ อย่างมาประกอบกัน ส่วนหนึ่งก็คงเป็นเรื่องของโชคชะตาฟ้าลิขิต หรือพวกบุพเพอาละวาด ประมาณนั้นมั้งครับ ถ้าลองนั่งคิดกันดีๆ  ผู้คนในโลกนี้ ในประเทศนี้ มีตั้งไม่รู้กี่ล้านคน แล้วเราได้มาเจอเค้า ได้พูดคุย ทำความรู้จักกัน ได้เรียนรู้ซึ่งกันและกัน ได้รักกัน ผมว่า ถ้าไม่ใช่พรหมลิขิตหรือมหัศจรรย์แห่งรักก็ไม่รู้ว่า จะเรียกว่าอะไรเหมือนกัน คุณลี่ว่าจริงมั้ยครับ

บางคนเค้าก็พูดกันว่าการแต่งงานก็เหมือนกับการซื้อล็อตเตอรี่ ถ้าเราได้คนดี เราคงมีความสุขไปชั่วชีวิต แต่ถ้าได้คนไม่ดีเท่าไหร่ ก็คงเป็นพวกทั้งรักทั้งเกลียดนั่นแหละครับ

        บางคนตอนที่ยังไม่แต่งงาน เค้าก็ดีสารพัดจะดี แต่พอแต่งงานแล้วนี่สิ เปลี่ยนไปเป็นคนละคน ขนาดบางคนดูกันมาเป็นสิบๆ ปี ก็ยังเกิดปัญหาไม่รู้เท่าไหร่ครับ  มีคนเคยบอกกับผมว่า เวลาที่เป็นคนรักกัน เราอาจจะแค่เจอเค้า ในช่วงของขณะเวลา เป็นเหมือนช่วงเวลาสั้นๆ แต่เมื่อแต่งงานกันไป เราต้องใช้ชีวิตอยู่ร่วมกัน ตอนเป็นแฟนกัน อาจจะเห็นอีกฝ่ายแต่งตัวหล่อๆ สวยๆ แต่เมื่อแต่งงานแล้วคงต้องเห็นกันทุกเช้า นอกจากใบหน้าที่งัวเงียแล้ว บางวันอาจจะเห็นขี้ตาเป็นสายเลยก็ได้( ฮ่า ฮ่า ฮ่า...เห็นภาพเลย)

        อีกอย่าง การใช้ชีวิตอยู่ร่วมกันก็คงไม่ง่ายสักเท่าไหร่ ก็คนเราน่ะครับ เกิดมา เติบโตมา จากครอบครัวที่ไม่เหมือนกัน ความต้องการ พื้นฐานทางจิตใจ ก็ไม่เหมือนกัน  มันก็คงต้องมีการปรับตัวกันบ้างเป็นธรรมดา  ก็อยู่ด้วยกันนี่ครับ เวลาเราจะทำอะไรก็คงต้องคิดถึงใจของคนที่อยู่ข้างๆ เราเหมือนกัน แต่ด้วยธรรมชาติของคนบางครั้งก็มีอีโก้ในตัวเองสูง ประมาณว่าฆ่าได้แต่หยามไม่ได้

        สำหรับเพื่อนของคุณลี่ ผมว่าเค้าโชคดีมากนะครับ ที่เค้าตัดสินใจเลือกคนได้อย่างถูกต้อง สำหรับผมนะ ความรักขึ้นอยู่กับคนสองคนเท่านั้นแหละ  ถ้าทั้งสองคน มั่นคงต่อกัน เสมอต้นเสมอปลาย ไปตลอด  พร้อมที่ยืนข้างกัน เพื่อที่จะฝ่าฟันอุปสรรคไปด้วยกัน ทุกอย่างก็คงลงตัว แต่ผมก็ไม่รู้เหมือนกันนะครับ ว่า จะมีกี่เปอร์เซนต์ที่ทุกอย่างจะสมบูรณ์ร้อยเปอร์เซนต์ 

        แต่ถ้าทุกคู่ ทุกชีวิต สมบูรณ์ร้อยเปอร์เซนต์ โลกนี้คงขาดสีสัน ไปอีกเยอะเลยครับ คงไม่มีเพลง จี๊กโก๋ อกหัก ให้เราฟังกันอย่างทุกวันนี้แน่ๆ เลย

        ผมก็เขียนมาซะยาวเลยครับ เดี๋ยวคุณลี่จะเบื่อซะก่อน  ผมขอจบแค่นี้ก่อนละกัน ผมต้องพยายามดึงตัวเองสุดชีวิต เพราะผมเป็นคนคิดอะไรสั้นๆ ไม่เป็น ต้องคิดยาว และเขียนยาว ผมเกรงว่าคุณลี่จะตาแฉะซะก่อนน่ะสิครับ

เจ

ปล. เกือบลืมสำหรับการบูรณะปฏิสังขรณ์เว็บผม เชิญตามสบายเลยนะครับ อยากได้ข้อมูลอะไรเพิ่มเติมก็บอกผมครับ ผมจะได้จัดหาให้ครับ

นสพ.นิวมหาชน LA. ฉบับวันพุธที่  18 กุมภาพันธ์ 2547

<a href="http://www.oldsonghome.com/saiyai/chapter05/amazinglovee.swf" target="_blank" rel="noopener noreferrer" class="bbc_link bbc_flash_disabled new_win">http://www.oldsonghome.com/saiyai/chapter05/amazinglovee.swf</a>